寄答京友文言文注音版

《 寄jì答dá京jīng友yǒu 》

“ 才cái難nán ， 不bù其qí然rán乎hū !” 今jīn人rén盡jìn知zhī才cái難nán ， 盡jìn能néng言yán才cái難nán ， 然rán竟jìng不bù知zhī才cái之zhī難nán ， 才cái到dào面miàn前qián竟jìng不bù知zhī愛ài ， 幸xìng而ér知zhī愛ài ， 竟jìng不bù見jiàn有yǒu若ruò己jǐ有yǒu者zhě ， 不bù見jiàn有yǒu稱chēng喜xǐ贊zàn揚yáng不bù啻chì若ruò自zì其qí口kǒu出chū者zhě ， 如rú孔kǒng北běi海hǎi之zhī薦jiàn禰mí正zhèng平píng ， 跣xiǎn足zú救jiù楊yáng彪biāo也yě 。 何hé也yě ? 以yǐ其qí非fēi真zhēn惜xī才cái也yě ; 雖suī惜xī才cái ， 亦yì以yǐ惜xī才cái之zhī名míng好hǎo ， 以yǐ名míng好hǎo故gù而ér惜xī之zhī耳ěr 。 則zé又yòu安ān望wàng其qí能néng若ruò己jǐ有yǒu 、 不bù啻chì若ruò口kǒu出chū如rú孔kǒng北běi海hǎi然rán也yě ? 嗚wū呼hū ! 吾wú無wú望wàng之zhī矣yǐ !

 舉jǔ春chūn秋qiū之zhī天tiān下xià ， 無wú有yǒu一yī人rén能néng惜xī圣shèng人rén之zhī才cái者zhě ， 故gù圣shèng人rén特tè發fā此cǐ嘆tàn ， 而ér深shēn羨xiàn于yú唐táng 、 虞yú之zhī隆lóng也yě 。 然rán則zé才cái固gù難nán矣yǐ ， 猶yóu時shí時shí有yǒu之zhī ; 而ér惜xī才cái者zhě則zé千qiān古gǔ未wèi見jiàn其qí人rén焉yān 。 孔kǒng子zǐ惜xī才cái矣yǐ ， 又yòu知zhī人rén之zhī才cái矣yǐ ， 而ér不bù當dāng其qí位wèi 。 入rù齊qí而ér知zhī晏yàn平píng仲zhòng ， 居jū鄭zhèng而ér知zhī公gōng孫sūn子zi產chǎn ， 聞wén吳wú有yǒu季jì子zi ， 直zhí往wǎng觀guān其qí葬zàng ， 其qí惜xī才cái也yě如rú此cǐ ， 使shǐ其qí得dé志zhì ， 肯kěn使shǐ之zhī湮yān滅miè而ér不bù見jiàn哉zāi ! 然rán則zé孔kǒng子zǐ之zhī嘆tàn “ 才cái難nán ”， 非fēi直zhí嘆tàn才cái難nán也yě ， 直zhí嘆tàn惜xī才cái者zhě之zhī難nán也yě 。

 夫fū才cái有yǒu巨jù細xì ， 巨jù才cái方fāng可kě稱chēng才cái也yě 。 有yǒu巨jù才cái矣yǐ ， 而ér肯kěn任rèn事shì者zhě尤yóu難nán 。 既jì有yǒu大dà才cái ， 又yòu能néng不bù避bì禍huò害hài ， 身shēn當dāng其qí任rèn ， 勇yǒng以yǐ行xíng之zhī ， 而ér不bù得dé一yī第dì ， 則zé無wú憑píng ， 雖suī惜xī才cái ， 其qí如rú之zhī何hé ! 幸xìng而ér登dēng上shàng第dì ， 有yǒu憑píng據jù ， 可kě藉jiè手shǒu以yǐ薦jiàn之zhī矣yǐ ， 而ér年nián已yǐ過guò時shí ， 則zé雖suī才cái如rú張zhāng襄xiāng陽yáng ， 亦yì安ān知zhī聽tīng者zhě不bù以yǐ過guò時shí而ér遂suì棄qì ， 其qí受shòu薦jiàn者zhě又yòu安ān知zhī不bù以yǐ既jì老lǎo而ér自zì懈xiè乎hū ?

 夫fū凡fán有yǒu大dà才cái者zhě ， 其qí可kě以yǐ小xiǎo知zhī處chù必bì寡guǎ ， 其qí瑕xiá疵cī處chù必bì多duō ， 非fēi真zhēn具jù眼yǎn者zhě與yǔ之zhī言yán必bì不bù信xìn 。 當dāng此cǐ數shù者zhě ， 則zé雖suī有yǒu大dà才cái ， 又yòu安ān所suǒ施shī乎hū ? 故gù非fēi自zì己jǐ德dé望wàng過guò人rén ， 才cái學xué冠guàn世shì ， 為wèi當dāng事shì者zhě所suǒ倚yǐ信xìn ， 未wèi易yì使shǐ人rén信xìn而ér用yòng之zhī也yě 。 然rán非fēi委wěi曲qū竭jié忠zhōng ， 真zhēn若ruò自zì己jǐ有yǒu ， 真zhēn不bù啻chì若ruò口kǒu出chū ， 縱zòng人rén信xìn我wǒ ， 亦yì未wèi必bì能néng信xìn我wǒ所suǒ信xìn之zhī人rén ， 憾hàn不bù得de與yǔ之zhī并bìng時shí ， 朝zhāo聞wén而ér夕xī用yòng之zhī也yě 。 嗚wū呼hū ! 可kě嘆tàn也yě夫fū !

寄答京友文言文拼音版

《 jì dá jīng yǒu 》

《寄答京友》

“ cái nán ， bù qí rán hū !” jīn rén jìn zhī cái nán ， jìn néng yán cái nán ， rán jìng bù zhī cái zhī nán ， cái dào miàn qián jìng bù zhī ài ， xìng ér zhī ài ， jìng bù jiàn yǒu ruò jǐ yǒu zhě ， bù jiàn yǒu chēng xǐ zàn yáng bù chì ruò zì qí kǒu chū zhě ， rú kǒng běi hǎi zhī jiàn mí zhèng píng ， xiǎn zú jiù yáng biāo yě 。 hé yě ? yǐ qí fēi zhēn xī cái yě ; suī xī cái ， yì yǐ xī cái zhī míng hǎo ， yǐ míng hǎo gù ér xī zhī ěr 。 zé yòu ān wàng qí néng ruò jǐ yǒu 、 bù chì ruò kǒu chū rú kǒng běi hǎi rán yě ? wū hū ! wú wú wàng zhī yǐ !

“才難，不其然乎!”今人盡知才難，盡能言才難，然竟不知才之難，才到面前竟不知愛，幸而知愛，竟不見有若己有者，不見有稱喜贊揚不啻若自其口出者，如孔北海之薦禰正平，跣足救楊彪也。何也?以其非真惜才也;雖惜才，亦以惜才之名好，以名好故而惜之耳。則又安望其能若己有、不啻若口出如孔北海然也?嗚呼!吾無望之矣!

jǔ chūn qiū zhī tiān xià ， wú yǒu yī rén néng xī shèng rén zhī cái zhě ， gù shèng rén tè fā cǐ tàn ， ér shēn xiàn yú táng 、 yú zhī lóng yě 。 rán zé cái gù nán yǐ ， yóu shí shí yǒu zhī ; ér xī cái zhě zé qiān gǔ wèi jiàn qí rén yān 。 kǒng zǐ xī cái yǐ ， yòu zhī rén zhī cái yǐ ， ér bù dāng qí wèi 。 rù qí ér zhī yàn píng zhòng ， jū zhèng ér zhī gōng sūn zi chǎn ， wén wú yǒu jì zi ， zhí wǎng guān qí zàng ， qí xī cái yě rú cǐ ， shǐ qí dé zhì ， kěn shǐ zhī yān miè ér bù jiàn zāi ! rán zé kǒng zǐ zhī tàn “ cái nán ”， fēi zhí tàn cái nán yě ， zhí tàn xī cái zhě zhī nán yě 。

舉春秋之天下，無有一人能惜圣人之才者，故圣人特發此嘆，而深羨于唐、虞之隆也。然則才固難矣，猶時時有之;而惜才者則千古未見其人焉。孔子惜才矣，又知人之才矣，而不當其位。入齊而知晏平仲，居鄭而知公孫子產，聞吳有季子，直往觀其葬，其惜才也如此，使其得志，肯使之湮滅而不見哉!然則孔子之嘆“才難”，非直嘆才難也，直嘆惜才者之難也。

fū cái yǒu jù xì ， jù cái fāng kě chēng cái yě 。 yǒu jù cái yǐ ， ér kěn rèn shì zhě yóu nán 。 jì yǒu dà cái ， yòu néng bù bì huò hài ， shēn dāng qí rèn ， yǒng yǐ xíng zhī ， ér bù dé yī dì ， zé wú píng ， suī xī cái ， qí rú zhī hé ! xìng ér dēng shàng dì ， yǒu píng jù ， kě jiè shǒu yǐ jiàn zhī yǐ ， ér nián yǐ guò shí ， zé suī cái rú zhāng xiāng yáng ， yì ān zhī tīng zhě bù yǐ guò shí ér suì qì ， qí shòu jiàn zhě yòu ān zhī bù yǐ jì lǎo ér zì xiè hū ?

夫才有巨細，巨才方可稱才也。有巨才矣，而肯任事者尤難。既有大才，又能不避禍害，身當其任，勇以行之，而不得一第，則無憑，雖惜才，其如之何!幸而登上第，有憑據，可藉手以薦之矣，而年已過時，則雖才如張襄陽，亦安知聽者不以過時而遂棄，其受薦者又安知不以既老而自懈乎?

fū fán yǒu dà cái zhě ， qí kě yǐ xiǎo zhī chù bì guǎ ， qí xiá cī chù bì duō ， fēi zhēn jù yǎn zhě yǔ zhī yán bì bù xìn 。 dāng cǐ shù zhě ， zé suī yǒu dà cái ， yòu ān suǒ shī hū ? gù fēi zì jǐ dé wàng guò rén ， cái xué guàn shì ， wèi dāng shì zhě suǒ yǐ xìn ， wèi yì shǐ rén xìn ér yòng zhī yě 。 rán fēi wěi qū jié zhōng ， zhēn ruò zì jǐ yǒu ， zhēn bù chì ruò kǒu chū ， zòng rén xìn wǒ ， yì wèi bì néng xìn wǒ suǒ xìn zhī rén ， hàn bù de yǔ zhī bìng shí ， zhāo wén ér xī yòng zhī yě 。 wū hū ! kě tàn yě fū !

夫凡有大才者，其可以小知處必寡，其瑕疵處必多，非真具眼者與之言必不信。當此數者，則雖有大才，又安所施乎?故非自己德望過人，才學冠世，為當事者所倚信，未易使人信而用之也。然非委曲竭忠，真若自己有，真不啻若口出，縱人信我，亦未必能信我所信之人，憾不得與之并時，朝聞而夕用之也。嗚呼!可嘆也夫!

為您推薦：寄答京友文言文翻譯_注釋_賞析