河傳 樂府十擬，弁陽老人為古人所未為。素拼音版、注音及讀音：

文學家：邵亨貞

hé chuán yuè fǔ shí nǐ， biàn yáng lǎo rén wéi gǔ rén suǒ wèi wèi。 sù

河傳 樂府十擬，弁陽老人為古人所未為。素

yī chū xīn yì yǐ。xiá rì xiān shēng yǐ cí jì shì，qiě zhēng yǔ zuò，jì yòu huò jiàn qiáo lǐ zhū jùn yòng suǒ nǐ，yì qiè qí chū，yuè sòng lèi rì wú yàn。yīn wù gǔ rén zuò cháng duǎn jù，ruò màn zé yīn jié qì gài，rén gè bù lèi，wǎng wǎng zì mín yī jiā。zhì yú lìng zé lǜ diào bù wǔ jù yǔ，ruò wú dà xiāng yuǎn zhě，jiān yǒu qí yǔ，bù guò mìng yǐ xīn yì，yì wèi jiàn qí gè chéng yī jiā yě。suǒ yǐ lìng zhī nǐ wèi yóu nán，qiáng yù bī zhēn，bù wú dǎo xí，shāo shè jǐ jiàn，zhé fù wéi bèi。yóu shì wèi yì gǒu cuò，zī zhòng yǐ xiān shēng zhī qǐng，sī suǒ qiě dé shí jiě，wèi zhī qí shí néng shì gǔ rén yǔ fǒu，wéi xiān shēng yǒu yǐ jiào yān。zhì zhèng èr nián èr yuè jiǎ zǐ xù。biàn yáng zhōu cǎo hào，sù qián zi yún hào。nǐ huā jiān chūn rì gōng cí chūn diàn。lián juǎn。jīn xiāng yuǎn。wǔ lòu chén chén liǔ yīn。lóu qián yuàn hóng hé chǔ xún。chén yín。yù gōu liú shuǐ shēn。shuì qǐ cháng mén cuī shì yàn。qíng zhèng juǎn。qiáng bǎ jìng zhǎn。lù róu tí。tiān dài méi。bù yí。jūn wáng yóu yà chí。
一出新意矣。暇日先生以詞寄示，且徵予作，既又獲見橋李諸俊用所擬，益切奇出，閱誦累日無厭。因悟古人作長短句，若慢則音節氣概，人各不類，往往自民一家。至于令則律調步武句語，若無大相遠者，間有奇語，不過命以新意，亦未見其各成一家也。所以令之擬為尤難，強欲逼真，不無蹈襲，稍涉己見，輒復違背。由是未易茍措，茲重以先生之請，思索且得十解，未知其實能似古人與否，惟先生有以教焉。至正二年二月甲子序。弁陽周草號，素錢子云號。擬花間春日宮詞春殿。簾卷。＊金香遠。午漏沉沉柳陰。樓前怨紅何處尋。沉吟。玉溝流水深。睡起長門催侍宴。情正卷。強把鏡＊展。露柔荑。添黛眉。步移。君王猶訝遲。