紅橋游記拼音版、注音及讀音：

文學家：王士禎

hóng qiáo yóu jì

紅橋游記

chū zhèn huái mén，xún xiǎo qín huái zhé ér běi，bēi àn qǐ fú duō tài，zhú mù wěng yù，qīng liú yìng dài。rén jiā duō yīn shuǐ wèi yuán tíng shù shí，xī táng yōu qiè ér míng sè，pō jǐn sì shí zhī měi。ná xiǎo tǐng，xún hé xī běi xíng，lín mù jǐn chù，yǒu qiáo wǎn rán，rú chuí hóng xià yǐn yú jiàn yòu rú lì rén jìng zhuāng xuàn fú，liú zhào míng jìng zhōng，suǒ wèi hóng qiáo yě。

出鎮淮門，循小秦淮折而北，陂岸起伏多態，竹木蓊郁，清流映帶。人家多因水為園亭樹石，溪塘幽竊而明瑟，頗盡四時之美。拿小艇，循河西北行，林木盡處，有橋宛然，如垂虹下飲于澗；又如麗人靚妝袨服，流照明鏡中，所謂紅橋也。

yóu rén dēng píng shān táng，lǜ zhì fǎ hǎi sì，shě zhōu ér lù jìng，bì chū hóng qiáo xià。qiáo sì miàn chù jiē rén jiā hé táng。liù qī yuè jiān，hàn dàn zuò huā，xiāng wén shù lǐ，qīng lián bái fǎng，luò yì rú zhī，liáng wèi shèng yóu yǐ。yǔ shù wǎng lái běi guō，bì guò hóng qiáo，gù ér lè zhī。

游人登平山堂，率至法海寺，舍舟而陸徑，必出紅橋下。橋四面觸皆人家荷塘。六七月間，菡萏作花，香聞數里，青簾白舫，絡繹如織，良謂勝游矣。予數往來北郭，必過紅橋，顧而樂之。

dēng qiáo sì wàng，hū fù pái huái gǎn tàn。dāng āi yuè zhī jiāo chéng yú zhōng，wǎng wǎng bù néng zì yù qí gù。wáng xiè yě chéng zhī yǔ，jǐng yàn niú shān zhī bēi，jīn zhī shì xī，yì yǒu yuàn yé!rén yín jì xià zhī wàng，yǔ tuò ānchá cūnbó jī zhū zǐ，yǐ gē ér hé zhī。tuò ān jì chéng yī zhāng，yǔ yǐ shǔ hé。

登橋四望，忽復徘徊感嘆。當哀樂之交乘于中，往往不能自喻其故。王謝冶城之語，景晏牛山之悲，今之視昔，亦有怨耶！壬寅季夏之望，與籜庵、茶村、伯璣諸子，倚歌而和之?；X庵繼成一章，予以屬和。

jiē hū!sī zhú táo xiě，hé bì zhōng nián shān shuǐ qīng yīn，zì chéng jiā huà，yǔ yǔ zhū zǐ jù sàn bù héng，liáng huì wèi yì gòu，ér hóng qiáo zhī míng，huò fǎn yīn zhū zǐ ér dé chuán yú hòu shì，zēng huái gǔ píng diào zhě zhī pái huái gǎn tàn rú yǔ jīn rì，wèi kě zhī zhě。

嗟乎！絲竹陶寫，何必中年；山水清音，自成佳話，予與諸子聚散不恒，良會未易遘，而紅橋之名，或反因諸子而得傳于后世，增懷古憑吊者之徘徊感嘆如予今日，未可知者。