滿江紅·正好花時拼音版、注音及讀音：

文學家：劉將孫

mǎn jiāng hóng zhèng hǎo huā shí

滿江紅·正好花時

zhèng hǎo huā shí，hū bàn décōng cōng lái qù。dào yī wǎng wú qíng，què yòu bié pín chóu wǔ。sì hǎi yún huán gāo yàng jì，zhǎng sī hóng xiù fēn lù。guài jìn láibù yuàn kè zhān hán，chán juān wù。
huáng huā yuē，zhōng nán jù。céng wèi kěn，qīng yuán zhù。zhǐ zhòu sī yè mèng，qiǎn zhēn dī sù。lián zǐ bò kāi shuí zài yì，xú niáng yī xiào lái hé mù。yòu zhēng zhījì mò bái tóu yín，hán jī sù。bì shān jiàn rén，shì jiàn ān，cí zhōng yún huán hóng xiù，jiē jiàn jìn jǐng，lián yì xú hé，jiē jiàn gù yǒu míng jì，xì cún qí xìng míng，zhī zhě kě yī xiào yě。
正好花時，忽辦得、匆匆來去。道一往無情，卻又別顰愁嫵。四海云鬟高樣髻，長思紅袖□分路。怪近來、不怨客氈寒，嬋娟誤。
黃花約，終難據。曾未肯，清園住。只晝思夜夢，淺斟低訴。蓮子擘開誰在薏，徐娘一笑來何暮。又爭知、寂寞白頭吟，寒機素。碧山建人，仕建安，詞中云鬟紅袖，皆建近景，蓮薏徐何，皆建故有名妓，戲存其姓名，知者可一笑也。