游靈巖記拼音版、注音及讀音：

文學(xué)家：高啟

yóu líng yán jì

游靈巖記

wú chéng dōng wú shān，wéi xī wèi yǒu shān，qí fēng lián lǐng shǔ，fēn fēn mǐ mǐ，huò qǐ huò fú，ér líng yán jū qí cí，bá qí tǐng xiù，ruò bù kěn yǔ zhòng fēng liè。wàng zhī zhě，xián zhī qí yǒu yì yě。

吳城東無山，唯西為有山，其峰聯(lián)嶺屬，紛紛靡靡，或起或伏，而靈巖居其詞，拔其挺秀，若不肯與眾峰列。望之者，咸知其有異也。

shān yǎng xíng ér shàng，yǒu tíng yān，jū qí bàn，gài yǐ jié xíng zhě zhī lì，zhì cǐ ér dé shǎo xiū yě。yóu tíng ér shāo shàng，yǒu xué yǎo rán，yuē xī shī zhī dòng yǒu quán hóng rán，yuē huàn huā zhī chí jiē wú wáng fū chāi yàn yóu zhī yí chù yě。yòu qí shàng zé yǒu cǎo táng，kě yǐ róng qī chí yǒu qín tái，kě yǐ zhōu tiào lǎn yǒu xuān yǐ zhí dòng tíng zhī fēng，yuē bào cuì yǒu gé yǐ kàn jù qū zhī bō，yuē hán kōng，xū míng dòng dàng，yòng hào qí guān。gài zhuān cǐ jùn zhī měi zhě，shān ér zhuān cǐ shān zhī měi zhě，gé yě。

山仰行而上，有亭焉，居其半，蓋以節(jié)行者之力，至此而得少休也。由亭而稍上，有穴窈然，曰西施之洞；有泉泓然，曰浣花之池；皆吳王夫差宴游之遺處也。又其上則有草堂，可以容棲遲；有琴臺，可以周眺覽；有軒以直洞庭之峰，曰抱翠；有閣以瞰具區(qū)之波，曰涵空，虛明動蕩，用號奇觀。蓋專此郡之美者，山；而專此山之美者，閣也。

qǐ，wú rén，yóu cǐ suī shén jí，rán shān měi nì yōu bì shèng，mò kě sōu tī，rú bǐ yǔ zhī lòu zhě。jīn nián chūn，cóng huái nán xíng shěng cān zhī zhèng shì lín chuān ráo gōng yǔ kè shí rén fù lái yóu。shēng yú gāo，zé shān zhī jiā zhě yōu rán lái。rù yú ào，zé shí zhī qí zhě tū rán chū。fēn lán wèi zhī jiǎn shū，shān guì wèi zhī fú wǔ。yōu xiǎn jù xì，zhēng xiàn jué zhuàng，pī huō chéng lù，wú yǒu yǐn xún。rán hòu zhī yú cǐ shān wèi shǐ zhe yú jīn ér sù mèi yú xī yě。

啟，吳人，游此雖甚亟，然山每匿幽閟勝，莫可搜剔，如鄙予之陋者。今年春，從淮南行省參知政事臨川饒公與客十人復(fù)來游。升于高，則山之佳者悠然來。入于奧，則石之奇者突然出。氛嵐為之蹇舒，杉檜為之拂舞。幽顯巨細，爭獻厥狀，披豁呈露，無有隱循。然后知于此山為始著于今而素昧于昔也。

fū shān zhī yì yú zhòng zhě，shàng néng dài rén ér zì jiàn，ér kuàng rén zhī yì yú zhòng zhě zāi!gōng gù zhān yǒu de，yīn mìng kè fù shī，ér shǔ qǐ wèi zhī jì。qǐ wèi:" tiān yú guǐ qí zhī dì bù duō shè，rén yú dēng lín zhī lè bù cháng yù。yǒu qí dì ér fēi qí rén，yǒu qí rén ér fēi qí dì，jiē bù zú yǐ jǐn fū yóu guān zhī lè yě。jīn líng yán wéi míng shān，zhū gōng wéi míng shì，gài bì xiāng xū ér shì xiāng zhí，fū qǐ ǒu rán zāi!yí qí mù lǐng ér xīn jiě，jǐng huì ér lǐ de yě。ruò qǐ zhī lòu，ér yì yǔ qí yǒu de yān，gù fēi xìng yě yú?qǐ wèi kè zuì shǎo，rán gǎn zhí bǐ ér bù cí zhě，yì jiāng yǒu yǐ sī shí qí xìng yě!" shí rén zhě，huái hǎi qín yuēzhū jì jiāng jiànhé nán lù rénkuài jī zhāng xiàntiān tāi zhān cānyù zhāng chén zēngwú jùn jīn qǐjīn huá wáng shùnjiā líng yáng jīwú líng liú shèng yě。

夫山之異于眾者，尚能待人而自見，而況人之異于眾者哉！公顧瞻有得，因命客賦詩，而屬啟為之記。啟謂：“天于詭奇之地不多設(shè)，人于登臨之樂不常遇。有其地而非其人，有其人而非其地，皆不足以盡夫游觀之樂也。今靈巖為名山，諸公為名士，蓋必相須而適相值，夫豈偶然哉！宜其目領(lǐng)而心解，景會而理得也。若啟之陋，而亦與其有得焉，顧非幸也歟？啟為客最少，然敢執(zhí)筆而不辭者，亦將有以私識其幸也！”十人者，淮海秦約、諸暨姜漸、河南陸仁、會稽張憲、天臺詹參、豫章陳增、吳郡金起、金華王順、嘉陵楊基、吳陵劉勝也。